Topdeck deel 2

Ja na het avontuur met Claire had ik het weekend om bij te komen, want op maandag ging ik alweer met een topdeck tour mee! Deze keer van de gold coast naar Sydney! Dit had ik geregeld met Tara, de tourbegeleider.    Maar nu eerst mijn 'Chill' weekend. De eerste nacht ben ik vroeg naar bed gegaan en heb tot in de middag geslapen en daarna kennis gemaakt met mij kamergenoten.  Die avond op stap geweest met de meiden naar Down Under en de volgende avond drinkspelletjes met een hele hoop mensen gedaan. Dus toch meer een feestweek dan een uitrust week. Maandagochtend weer vroeg uitgecheck bij het hostel en naar het winkelcentrum gegaan om bij Work en Holiday mijn paspoort te kopiëren en mijn vluchten te veranderen. In de publieke toilet kwam ik Tara bij toeval tegen en die vroeg gelijk of ik niet nu al met bus mee wilde i.p.v zelf de trein naar de gold coast pakken. Dit vond ik top idee en heb het ook gedaan, maar het enige minpunt was dat ik een kwartier door de stad moest lopen met mijn spullen. In de bus voorgesteld aan de groep en tijdens de bowling kennis gemaakt met de meeste jongeren uit de groep. Die avond weer op stap geweest in Sin City. De volgende ochtend samen met Judy ( meisje uit Taiwan met wie ik op de kamer sliep) de Gold coast verkend en in de middag alweer richting Byron Bay vertrokken. Die avond met de hele groep in een pub gegeten en de meeste, waaronder ik' zijn vroeg naar bed gegaan. 's Ochtends  zou ik namelijk gaan skydiven maar doordat het niet zo heel mooi weer was werd dit uitgesteld en ben ik nog even mijn bed ingekropen.  Het skydiven was nu uitgesteld tot half 10. Ook deze werd afgezegd. Bij nog een afzegging had ik het skydiven laten zitten maar wonder boven wonder ging het dan uiteindelijk toch gebeuren. Om 11 uur werden ik, Paul en Jennifer opgehaald om te gaan skydiven.  Aangekomen bij het skydivecentrum moesten we enkele gegevens invullen en een kostuum aandoen. Vervolgens kwam je skydivepartner kennis met je maken. Na het aantrekken van het benodigde apparatuur een korte uitleg wat je moet doen bij het verlaten van het vliegtuig. Je moet van je lichaam een soort banaan maken; je benen naar achter, je hoofd naar achter en je handen waren gekruist op je schouders. Nadat je partner je op je rug tikt mag je je handen van je schouders doen. Mijn partner was Wobby een vriendelijke meneer rond de 70 die dit al zijn hele leven deed.  Ik zat samen met Jennifer en Paul in het vliegtuig en ik was diegene die als eerste het vliegtuig zou verlaten. Bij groen licht moest ik mijn bril opdoen, bij oranje moesten we ons naar de opening van het vliegtuig begeven en bij rood licht was het tijd om te gaan springen en moest ik in mijn bananen houding klaar zitten! Nou ik zal je vertellen ik was nog rustig walvissen aan het spotten toen het groene lampje ineens aan het branden was. Snel mijn bril op gedaan en toen mijn voeten buiten vliegtuig kwamen, werden ze al bijna op zij geblazen en moest ik mijn best doen om ze naar achtere te doen. Op datzelfde moment trekt Wobby mijn gezicht naar achtere en hop daar ging ik dan met salto's en al zo het vliegtuig uit. Super gaaf en geen tijd om bang te zijn ook al raas je omlaag naar wolken en dan opeens ben je door de wolken heen en heb je een waanzinnig uitzicht op Byron Bay! Voor je het weet is de vrije val van een minuut al voorbij en gaat de parachute open. Na het afdoen van mijn bril mocht ik ook even sturen en heb ik een aantal rondjes gemaakt. Dan is het al snel weer tijd om te gaan landen. Hierbij moest je je benen omhoog houden en kom je zittend op de grond terecht! Het was veel te snel voorbij dus gelukkig ben ik blij dat ik een mooi filmpje en foto's van mijn skydive heb! Na het skydiven met Paul en Jennifer naar de vuurtoren gelopen en wat foto's gemaakt.  'S avonds na een lekkere bbq en wat kangoeroe en Buffalo vlees te hebben geproefd, wezen stappen in de Cheecky monkeys.  De volgende ochtend weer vroeg richting Crescent Head gereden. Die middag al gelijk naar het strand gegaan om te surfen.  Eerst wat uitleg op het strand zelf en na een voorbeeld mochten we ook de zee in. Na 100 keren te zijn gevallen, kreeg ik het gevoel te pakken en heb enkele golven kunnen pakken tot aan het strand. Als dit eenmaal lukt is het zo verslavend en ik was dan ook de laatste die de zee uitkwam. Toen helaas een ongelukje met het schoonmaken van de surfplanken. Een van de instructeurs liet per ongeluk de surfplank op mijn voet vallen, waardoor ik die avond met een dikke voet liep. Hierdoor heb ik de volgende ochtend niet gesurft. Rond 11 uur richting Sydney vertrokken en  rond 18.00 aangekomen.